Szlak turystyczny – Ustroń Zdrój – Mała Czantoria – 2Ż – Żółty
Szlak turystyczny -2Ż- żółty. Ustroń Zdrój (355 m; PKP) – Jelenica (480 m) – Ustroń Na Podlesiu (490 m; 1 g.) – Mała Czantoria (866 m). 2-2.15 g. Suma podejść: 510 m. Got 10 pkt.
Pierwsza część szlaku biegnie przez Ustroń*, zapoznając turystę z miastem i jego niektórymi zabytkami. Druga część, prowadząca zalesionymi zboczami Małej Czantorii*, jest pozbawiona widoków i nieco nużąca. Szlak bez trudności orientacyjnych, polecany raczej do zejścia.
Sprzed przystanku PKP Ustroń Zdrój udajemy się ul. Grażyńskiego w kierunku pd.-zach. Mijamy po lewej niewielki park, przekraczamy płynącą przez cały Ustroń Młynówkę i dochodzimy do skrzyżowania z ul. Daszyńskiego w samym centrum miasta, przy pn.-wsch. narożniku ustrońskiego Rynku.
U wylotu ul. Ogrodowej, po prawej, zespół dwóch drewnianych, zrębowych chałup.
W głębi po prawej, w perspektywie ul. Daszyńskiego, widoczny jest kościół katolicki p.w. św. Klemensa, papieża i męczennika. Pierwotny kościół w Ustroniu, drewniany, wzniesiony prawdopodobnie w 1444 r., był zlokalizowany na obecnym starym cmentarzu, położonym nieco dalej przy ul. Daszyńskiego. Po raz pierwszy wymieniono świątynię w spisie świętopietrza z 1447 r. W czasie reformacji pozostawała w ręku protestantów, a odzyskana w 1654 r., na skutek małej liczby wiernych spadła do roli kościoła filialnego parafii w Goleszowie. W 1784 r. była już tak zniszczona, że ją rozebrano. Nowy kościół powstał w powiększonej kaplicy sierocińca (kompleks budowli przylegających do kościoła od pn.), przeznaczonego do wychowywania w wierze katolickiej dzieci protestanckich, później (po patencie tolerancyjnym cesarza Józefa II) zlikwidowanego. Poświęcony 23 IX 1788 r., w połowie następnego wieku został rozbudowany: w latach 1835-37 wzniesiono obecną wieżę w miejscu starej, drewnianej, a w 1846 r. poszerzono nawę i prezbiterium. Obecnie wnętrze dostosowane jest do wymagań liturgii po II Soborze Watykańskim, z zachowaniem zabytkowych elementów, jak ambona i chrzcielnica. Po prawej stronie ołtarza obraz przedstawiający patrona kościoła, św. Klemensa.
Przed kościołem dwie figury z XVIII w. (św. Józef z Dzieciątkiem i św. Jan Nepomucen), wykonane w piaskowcu przez rzeźbiarza ze Skoczowa, Wacława Donaya. Od strony pd. przylegał do kościelnego dziedzińca budynek dawnej katolickiej szkoły parafialnej z połowy XVIII w., rozebrany w 1995 r.
Ustroński rynek powstał w miejscu ukształtowanego w XIX w. placu targowego. Północną pierzeję rynku zamyka budynek ratusza, zbudowanego w latach 1893-94 z inicjatywy wieloletniego członka ustrońskiego Wydziału Gminnego i burmistrza Ustronia, Andrzeja Brody (jego imię nosi obecnie ulica, wybiegająca z pn.-zach. narożnika rynku). Budowlę wzniósł w miejscu starej, drewnianej gospody znany cieszyński przedsiębiorca budowlany Fryderyk Fulda. Oprócz sali posiedzeń gminnych i kancelarii burmistrza (na piętrze), mieściły się w niej również m. in. poczta z mieszkaniem poczmistrza i posterunek żandarmerii z aresztem! Drugie piętro dobudowano po pożarze ratusza, w 1968 r.
Tuż za ratuszem niewielki park spacerowy z kilkoma okazami starych drzew, założony w końcu XIX w., w którym pomnik, wzniesiony dla uczczenia mieszkańców Ustronia poległych na frontach II wojny światowej i zamordowanych przez hitlerowców. W głębi za parkiem — restauracja „Beskid”. Budynek, w którym się ona mieści, został wzniesiony w latach 80-tych ub. wieku z inicjatywy gminy przez spółkę „Źródło Wisły” jako drugi w uzdrowisku hotel kuracyjny, o nazwie „Beskid”.
Przekraczamy po przekątnej Rynek, zajmowany obecnie prawie w całości przez przystanki komunikacji autobusowej lokalnej i dalekobieżnej i z jego pd.-zach. narożnika kierujemy się w ul. 9 Listopada. Prowadzi ona na przemian to wśród nowoczesnej zabudowy willowej i handlowej, to wśród starych domów, pamiętających wiek XIX. Za pawilonem handlowo-usługowym skręcamy w prawo przez mostek na Bładniczce* i wąskim deptakiem (ul. Spacerowa) wzdłuż tego potoku idziemy do skrzyżowania, gdzie skręcamy w prawo w ul. Myśliwską. Rozpoczynamy podejście w kierunku zach., początkowo stokami a następnie grzbietem pokrytej łąkami i polami Jelenicy*.
W miarę zdobywania wysokości otwierają się po obu stronach grzbietu coraz szersze widoki. Po prawej na pierwszym planie widzimy wysokie bloki mieszkalne osiedla budowanego jako „Osiedle XXX-lecia PRL”, a obecnie nazywanego już oficjalnie „Manhattanem”. Poza nimi widać Dolny Ustroń z kominami ustrońskiej „Kuźni”, a dalej — dolinę Wisły aż po Skoczów. Za nami mamy centrum miasta, zaś za Wisłą, u stóp Równicy — rozległy kompleks zabudowań uzdrowiskowych Zawodzia z charakterystycznymi „piramidami” domów wypoczynkowych i wielką bryłą szpitala uzdrowiskowego. Po lewej towarzyszy nam widok na strome, całkowicie zalesione stoki Wlk. Czantorii* z przekaźnikiem TV na polanie Stokłosicy*.
Zostawiamy po prawej częściowo zalesiony wierzchołek Jelenicy i wśród grupy domów osiedla Na Podlesiu dochodzimy do skrzyżowania z podchodzącą z lewej ul. Jelenica (dotąd możliwy dojazd samochodem z centrum Ustronia; 1 g.).
Stąd znaki prowadzą dalej prosto, ok. 300 m asfaltową drogą, aż do pola biwakowego leśnictwa Czantoria. Zaraz za obozowiskiem skręcamy w lewo na leśną drogę, która pnie się po stokach Mł. Czantorii. Drogą tą idziemy w górę monotonnie przez las, pod koniec coraz stromiej, aż do miejsca, w którym spotykamy czarny szlak (1S) z Goleszowa. Hi skręcamy w lewo i wspólnie ze znakami czarnymi pokonujemy ostatnie 200 m łagodnego podejścia na szczytową polanę Małej Czantorii* (1-1.15 g.; z Ustronia 2-2.15 g.).
Przejście szlaku w kierunku przeciwnym: Mł. Czantoria – Ustroń Na Podlesiu (45 min.) – Ustroń Zdrój (PKP) 1.30 g. GOT 5 pkt.
