CISIEC — duża wieś na prawym brzegu Soły*, bezpośrednio na południe od Węgierskiej Górki* (praktycznie zabudowa obu wsi łączy się w rejonie ujścia potoku Żabnica*). Ma wyraźnie charakter ulicówki rozciągniętej na przestrzeni ok. 4 km. Wieś powstała w XVI w. i była w większości zasiedlona przez osadników wołoskich. Pełniła rolę wsi folwarcznej należącej do wydzielonego z dóbr żywieckich klucza w Węgierskiej Górce. Obecnie zabudowa jest w większości współczesna, murowana (zachowało się jedynie kilka drewnianych chałup z okresu międzywojennego). Po zabytków zalicza się tylko przydrożna figura Chrystusa Frasobliwego z 1850 roku (przy głównej drodze) oraz XIX-wieczna kaplica w południowej części wsi.
Z nowszą historią Ciśca związane jest unikalne chyba w skali ogólnopolskiej wydarzenie. Otóż w listopadzie 1972 roku, omijając zakaz ówczesnych władz, miejscowa społeczność w ciągu jednej nocy wybudowała w stanie surowym kościół (na wcześniej przygotowanej podmurówce pod dom dwurodzinny). Determinacja, wysiłek i zastosowana „polityka faktów dokonanych” okazały się skuteczne i wykończona później świątynia pw. Św. Maksymiliana Kolbe stoi do dziś i pełni funkcje sakralne (po zachodniej stronie drogi, niedaleko stacji).
Dojazd do wsi zapewnia kolej (linia Żywiec – Zwardoń, stacja w centrum po wschodniej stronie) oraz PKS (dwa przystanki przy głównej drodze). Most na Sole (na północ od kościoła) umożliwia również dojazd od strony równoległej szosy do Kamesznicy i Zwardonia na zachodnim brzegu.
We wsi funkcjonuje zbudowana w 1927 roku wytwórnia papieru Solali będąca aktualnie filią zakładów w Żywcu. Oprócz kilku sklepów i barów, pod względem infrastruktury turystycznej Cisiec ciąży do sąsiedniej Węgierskiej Górki. Nie prowadzi stąd żaden znakowany szlak turystyczny, ale nieznakowaną ścieżką wzdłuż krótkiego potoczku można pójść w kierunku Palenicy (686 m) w grzbiecie Prusowa*, gdzie biegnie szlak 1N.
