Szlak turystyczny – Bystra skrzyżowanie – Skała

Szlak turystyczny – Bystra skrzyżowanie – Skała

Szlak turystyczny – 15NZ. Bystra skrzyżowanie (ok. 400 m) – Brzuśnik- Kiczora (838 m) – Magura (891 m) – Skała (946 m).

Suma podejść ok. 560 m, do góry — ok. 2.15 godz., w dół — 1.45 godz.

Jest to trasa dość rzadko odwiedzania a ze wszech miar godna polecenia. Prowadzi ona z przystanku PKS najpierw do góry przez wieś by wspiąć się na grzbiet rozdzielający doliny Cięcinki i Bystrej. Choć grzbiet nie jest zbyt wysoki to jednak mamy tu piękny beskidzki krajobraz z długim ciągiem grzbietowych hal i licznymi pasterskimi szałasami. Po minięciu kulminacji Skały trasa doprowadza do niebieskiego szlaku z Bystrej, umożliwiając dalszą wędrówkę, np. w stronę Romanki.

Wędrówkę rozpoczynamy na przystanku PKS Bystra* Skrzyżowanie (autobusy z Żywca przez Wieprz) i podążamy chwilę drogą na zachód w stronę Cięciny by zaraz na skrzyżowaniu skręcić w lewo na południe. Mijamy kaplicę i przez ponad 2 km wznosimy się teraz łagodnie drogą przez wieś Brzuśnik* wśród połogich niskich i bezleśnych grzbietów opadających w dolinę Soły*. Przy górnym krańcu wsi wygodna droga kończy się przechodząc w polną, a potem leśną dróżkę. Grzbiet gwałtownie się wypiętrza podnosząc się na kulminację Kiczory*. Nim rozpocznie się podejście i dróżka wejdzie w las, warto spojrzeć do tylu by obejrzeć widok na Kotlinę Żywiecką, kulminację Grójca* na Żywcem a na zachód stoki opadające z grzbietu Skrzycznego, już za Solą w Beskidzie Śląskim. Na przemian lasem i polankami wychodzimy dość mozolnie na szczyt Kiczory (838 m) i obniżamy się z niego trochę na pierwszą z ciągu hal grzbietowych. Z niewielkiego siodełka odchodzi w prawo ścieżka, którą można zejść przez Groń (638 m) do Cięciny (lub odwrotnie ze stacji PKP w Cięcinie dojść na grzbiet zamiast od strony Bystrej).

Rozpoczyna się teraz najładniejszy odcinek trasy wiodący przez ciąg rozległych polan grzbietowych i stokowych opadających na lewo w stronę doliny Bystrej*. Kolorytu dodają przycupnięte na hali szałasy. Dookoła rosną piękne świerkowe i bukowe lasy zadziwiające kolorystyką w jesieni. Krajobraz zupełnie przypomina słynące z hal i szałasów Gorce. Mijamy kolejną kulminację Magurki (891 m). Grzbietowa dróżka przecina malowniczą halę mijając drewniany szałas (dwa dalsze po obu stronach grzbietu). Na lewo przez górną część doliny Bystrej widać grzbiet Juszczynki* z fragmentem podszczytowej hali, na prawo w prześwitach grzbiet Abrahamowa*. Grzbiet nieco się wznosi, hala kończy się i wchodzimy w rzadki las na północno-zachodnim stoku Skały (946 m)*. Wy-plaszczony rejon szczytu, pod który od południowego zachodu podchodzi kolejna polana jest miejscem dość mylnym. Przecina go wyraźna dróżka, którą w prawo można dojść do czerwonego szlaku (trasa 12C) i osiedli pod Abrahamowem a w lewo skrócić trasę do niebieskiego szlaku w stronę doliny Bystej (trasa 14N). Przecinamy tę drogę i wychodzimy na górny skraj poręby opadającej spod szczytu na wschód (ograniczony widok na Romankę). Tu odnajdujemy niewyraźną zarastającą dróżkę, która sprowadza w dół do drogi z niebieskim szlakiem (trasa 14N), biegnącej dolnym skrajem poręby. Szlakiem tym można kontynuować wędrówkę w stronę Romanki.

Kliknij aby zobaczyć mapę