Szlak turystyczny – 36Z – zielony. Bukowiec Szkoła (450 m) – grzbiet Komorowskiego Gronia (665 m; 45 min.) – Herczawa (610 m). 1.15 g.
Suma podejść 225 m. GOT 6 pkt.
Za wyjątkiem jednego stromszego odcinka podejścia pod grzbiet Komorowskiego Gronia* — zupełnie łatwy szlak, dość rzadko uczęszczany, w swej drugiej części wiodący granicą polsko-czeską.
Początek szlaku w górnej czyści Bukowca*, przy końcowym przyst. komunikacji autobusowej CSAD Bukowiec Szkoła. Biegną tędy również zn. czerwone (32C) na Girową*.
Asfaltową drogą kierujemy się na pd.-wsch., w górę doliny. Po kilku minutach na rozwidleniu wybieramy prawą odnogę, która mijając ostatnie gospodarstwa zmienia się w polną drogę. Formującym się grzbietem, pokrytym łąkami i polami, podchodzimy w kierunku pd. to stromiej, to znów łagodniej aż do granicy lasu. Tu fragment stromszego podejścia wyprowadza nas na szeroką drogę leśną, którą w lewo. Coraz bardziej połogo wychodzimy na grzbiet Komorowskiego Gronia* (45 min.).
Tu, na skrzyżowaniu dróg, stary kamień graniczny z miejscowego piaskowca z wyrytymi literami „IX” (Teschiner Kammer), wyznaczający granicę dawnych posiadłości Komory Cieszyńskiej.
Grzbietem w prawo, w kierunku zach. biegnie polna droga, którą — praktycznie połogo — w 15 min. osiągamy przysiółek Komorowski Groń, skąd za zn. czerwonymi (32C) — jeszcze 40 min. do schroniska na Girowej (35Z — „Wariant”).
Idąc dalej w kierunku pd. droga trawersuje niewielkie wzniesienie (702 m) po lewej. Wśród pól, mijając po prawej samotne gospodarstwo, po 10 min. osiągamy skraj lasu i podchodzącą z lewej granicę państwową czesko-polską. Droga, biegnąca to po polskiej, to znów po czeskiej stronie linii, wyznaczonej przez słupki graniczne, łagodnie opada i zatacza łuk ku pd.-zach. Wychodząc z lasu, mijamy po lewej maleńki budyneczek z napisem „Przejście graniczne w Jaworzynce Łupieniach”.
Jest to jedno z kilku na omawianym terenie przejść granicznych dla tzw. ruchu gospodarczego (nie prowadzących normalnej odprawy paszportowej), z których korzystają gospodarze, mający pola po drugiej stronie granicy. Przejście czynne jest w poniedziałki, środy i soboty od 1.V do 31 X.
Na wsch., już po polskiej stronie, widzimy niedalekie zabudowania przysiółka Łupienie, a dalej — niezalesione wzgórze (Wawrzaczów Groń*), u którego pd. podnóży rozłożyły się zabudowania kolejnego osiedla Jaworzynki* — Wawrzaczów.
Obniżając się dalej bardzo łagodnie, po kilku minutach wchodzimy między pierwsze zabudowania Herczawy, a po dalszej chwili mijamy po prawej pięknie usytuowany drewniany kościół p.w. św.św. Cyryla i Metodego.
Po odcięciu Herczawy* w 1924 r. granicą państwową od parafii w Istebnej* mieszkańcy wsi uczęszczali do kościoła w Jabłonkowie*. Dopiero w 1936 r. wzniesiono obecny kościół, swą architekturą nawiązujący do miejscowych tradycji budownictwa drewnianego. Orientowany, jednonawowy korpus konstrukcji zrębowej, z zamkniętym sześciobocznie prezbiterium, nakryty jest stromym dachem (obecnie eternitowym) z wieżyczką sygnaturki na kalenicy.
We wnętrzu zwraca uwagę oryginalna, rzeźbiona chrzcielnica, kobierzec w ołtarzu — dzieło szkoły gobelinowej z Międzyrzecza Wałaskiego, naczynia mszalne — kopie dzieł przechowywanych w mauzoleum Jana A. Komeńskiego oraz obraz w ołtarzu gł., przedstawiający patronów kościoła (malował dr. Stankusz z Orłowej). Klucz do kościoła — w najbliższym domu.
W odległości kilku min. drogi od kościoła w kierunku zach., w lesie nad źródłem, kapliczka z „grotą z Lourdes”, wzniesiona w 1937 r. staraniem czeskiej Śląskiej Macierzy Oświaty Ludowej.
Poniżej kościoła cmentarz. Ponieważ od kilkudziesięciu lat prawie 100% mieszkańców Herczawy* deklarują narodowość czeską, napisy na nagrobkach są w języku czeskim. Natomiast prawie wszystkie nazwiska (Bestwina, Bojko, Dragon, Haratyk, Jałowiczorz, Juroszek, Małyjurek, Sikora, Wawrzacz, Zogata) wskazują na bardzo bliskie związki tej maleńkiej wioski z pobliskimi Jaworzynką* i Istebną*.
Naprzeciw kościoła ładny, drewniany budyneczek szkoły podstawowej, z tablicą upamiętniającą pobyt prezydenta Republiki Czeskiej, Wacława Havla, w dniu 15.V.1993 r.
Wąską asfaltową uliczką schodzimy do centrum wsi, na wprost nowego pawilonu handlowego, mieszczącego również restaurację “Pod jaworem”, obok (po lewej) końcowego przystanku autobusów CSAD w Herczawie* (30 min., z Bukowca 1.15 g.).
Przejście szlaku w kierunku przeciwnym: Herczawa – grzbiet Komorowskiego Gronia (35 min.) – Bukowiec Szkoła (autobus ĆSAD) 1 g. Suma podejść 65 m. GOT 5 pkt.
