Szlak turystyczny – 30C – czerwony. Bukowiec U Sikory (430 m) – Piosek (415 m; 15 min.) – Baginiec (780 m; 1.15 g.)* – Siodło pod Groniczkiem (824 m; 2 g.) – Zimny (Chata „Stożek”; 695 m; 2.40 g.) – Filipka (762 m). 3.15 g.
Suma podejść 620 m. GOT 16 pkt.
Szlak interesujący i urozmaicony, od dawna licznie i chętnie używany. Przez długie lata prowadził na Baginiec wprost z Bukowca*, przez Ostrą*, a w latach międzywojennych wyprowadzał nie pod Groniczkiem*, lecz bezpośrednio na Kyrkawicę*.
Początek szlaku przy przyst. autobusów ĆSAD Bukowiec* U Sikory i obok gospody „U Sikory”. Tu również początek zn. czerwonych szlaku 32C na Girową*. Sprzed gospody udajemy się szosą w kierunku pn.-zach., w dół potoku Bukowiec*. Po chwili przekraczamy most na Olzie*.
Polna droga, odchodząca tuż za mostem w prawo prowadzi do odległego o 500 m schroniska turystycznego Klubu Czeskich Turystów „Banik” z Hawierzowa. Obiekt oferuje pełne wyżywienie; dysponuje 14 miejscami noclegowymi w budynku, latem — dodatkowo 56 miejsc w namiotach.
Za mostem szosa wykonuje łuk w lewo — wchodzimy do wsi Piosek i wkrótce osiągamy przyst. autobusowy Piosek U Mody (15 min.).
Tu skręcamy w prawo, w wąską asfaltową dróżkę, wznoszącą się łagodnie między domostwami. Wyżej, na rozwidleniu — wybieramy lewą odnogę i gdy kończą się zabudowania podchodzimy wzdłuż linii sieci energetycznej, generalnie w kierunku pn.-wsch. Wkrótce z lewej dochodzi granica lasu.
Z łąk po prawej interesujący widok w kierunku pd.-zach. Na pd., poza doliną Olzy*, wznosi się charakterystyczny, rozległy masyw Girowej*, opadający na wsch. ku widocznym na bezleśnym grzbiecie zabudowaniom Jaworzynki*. W kierunku zach. grzbiet Girowej* obniża się ku niewidocznej Przeł. Jabłonkowskiej*, za którą w prawo główny wododział europejski wznosi się przez Skałkę (932 m) ku Wielkiemu Połomowi (1054 m) i schowanemu za grzbietem Miąszego Małemu Połomowi (1061 m). Stąd ku pn. odchodzi długi, płaski grzbiet Sławicza, zamykający perspektywę doliny Łomnej.
Wyżej wchodzimy w las i po chwili przecinamy asfaltową drogę, wiodącą z lewej (z doliny Olzy* w Piosku*) w prawo w górę, do hotelu górskiego na Bagińcu*. Wąską, wądolastą ścieżką, to stromiej to znów łagodniej, podchodzimy przez świerkowy las na niewielki wyrąb. Przed jego końcem (Uwaga!) odbijamy w jeszcze węższą ścieżkę w lewo, trawersującą ponad zamknięciem dolinki potoczku, spływającego do Olzy*. Nieznacznie się wznosząc, wychodzimy na szerszą drogę leśną, którą w lewo na grzbiet z wyrębem. Tu (Uwaga!) ostry zakręt w prawo i leśną drogą biegnącą grzbietem idziemy w kierunku pn.-wsch. Po odcinku dość męczącego podejścia wychodzimy ponownie na asfaltową drogę, którą w lewo, wznosząc się już zupełnie łagodnie, osiągamy hotel na Bagińcu* (1 g., z Bukowca 1.15 g.).
Hotel górski na Bagińcu* zbudowany został przez hutę trzyniecką. Dysponuje 74 miejscami noclegowymi w pokojach 3-, 4-i 5-osobowych i w 2 apartamentach. Oferuje pełne wyżywienie, latem — własny, niewielki basen kąpielowy, a zimą — narciarski wyciąg orczykowy.
Z tarasu przy basenie kąpielowym roztacza się szeroki, interesujący widok na polską część Beskidu Śląskiego i Żywieckiego, z parkingu powyżej hotelu rozpościera się natomiast widok na Beskid Śląsko-Morawski — oba podobne do panoramy, opisanej niżej.
Od hotelu kierujemy się na pd. Podchodząc polną drogą mijamy nieliczne gospodarstwa, rozrzucone na rozległych polanach, po czym osiągamy granicę lasu.
Rozległa panorama, roztaczająca się z tego miejsca, obejmuje kilka grup górskich Polski, Czech i Słowacji. Nie jest ona tak pełna, jak ta z Girowej* (34C), lecz i tak należy do najładniejszych w tej części Beskidów.
W kierunku pd.-wsch. widok obejmuje pd. fragment Beskidu Śląskiego, rozległe obniżenie Bramy Koniakowskiej oraz znaczną część Beskidu Żywieckiego. Na wsch. od nas, na pierwszym planie, widzimy zalesione stoki Kiczor*, opadające ku dolince granicznego Bystrego Potoku*, z położonymi na polanach osiedlami Górne i Dolne Bystre, należącymi już do Istebnej*. Ponad Dolnym Bystrym wznosi się zalesiony wierzchołek Młodej Góry*, a tuż na prawo od niego, na dalszym planie — bezleśna kopuła Ochodzitej (895 m) z wieżą przekaźnika TV na szczycie. Na prawo od Ochodzitej niewysoki, zalesiony Solowy Wierch (852 m), od którego w kierunku zach. biegnie grzbiet Siwoniowskiego i Szyrokiego z granicą polsko-słowacką. Na jego tle pokryty w większości polami dział Odkrzasu (680 m), rozdzielający doliny Czadeczki i Krężelki, a jeszcze bliżej i bardziej w prawo widać rozrzucone łańcuszkiem wzdłuż grzbietu zabudowania Jaworzynki*.
Również w prawo od Ochodzitej, lecz na ostatnim planie — szczyt Muńcuła (1165 m), bliżej z widocznymi polanami podszczytowymi — to Radiowiec (954 m), oba już w Beskidzie Żywieckim. Muńcuł opada w prawo ku przeł. Kotarz, za którą wznoszą się dwa wierzchołki Rycerzowej (1207 i 1226 m), od których graniczny grzbiet głównego wododziału karpackiego biegnie w prawo, ku zach. aż po rozłożystą Wielką Raczą (1236 m). Odcinek grzbietu granicznego, biegnący od Wlk. Raczy ku Przeł. Zwardońskiej (675 m), widzimy w perspektywicznym skrócie na tle szczytów tzw. Worka Raczańskiego.
